Die verdomde wekker

Ik doe niets liever dan uitslapen. Marie is daar totaal geen fan van. 

We hebben met haar de afspraak dat ze tot 8u moet ‘slapen’ en dat ze dan ‘mag’ opstaan. 

Elk weekend hopen we stiekem dat ze de klok uit het oog verliest en ons wat extra slaap gunt. Want als zij opstaat, moet ik er ook uit. 

Vanmorgen stond ze om 7u37 naast ons bed. 

‘moeke, de cijfers willen niet meer vooruit!’ 

Er was ook dit keer geen ruimte voor onderhandeling. Met volle overtuiging borstelde ze ons uit bed! 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn 
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.

Frauke