Als kind droomde ik ervan om kinderboeken te schrijven. Dit vooral omdat ik zo opkijk naar mensen die met hun pen niet alleen kunnen schrijven maar ook kunnen de mooiste illustraties op papier te zetten.

Het begon eigenlijk met het schrijven van mails naar vrienden en familie op cruciale momenten in Marie haar leven. Beslissingen die we namen, overlegmomenten die we wilden delen, noden die we voelden… stuurden we telkens via mail naar die mensen die dicht rond ons staan. 

Op momenten waarop ik keihard werd geconfronteerd met onrechtvaardigheid en absurde wetgeving of wanneer ik de nood voelde om de buitengewone wereld in een positief spotlicht te plaasten, kroop ik ook regelmatig in de pen. Open brieven werden opgepikt en blijkbaar uitgebreider gelezen dan oorsponkelijk gehoopt.

Mijn blog werd mijn eerste stap in het schrijven, dit na enkele duwtjes door de juiste mensen.

Anekdotes, muizenissen of mooie momenten werden uitgeschreven en blijkbaar ook wel positief onthaald door de lezers. Dit smaakte duidelijk naar meer.

Ik kon een goed jaar terugvallen op de kennis van iemand uit de uitgeverij wereld. Zij zette me aan om na te denken over welk publiek ik wilde bereiken, welke boodschap ik wilde uitbrengen en welke kanalen ik kon gebruiken om op zoek te gaan naar een uitgever. Een werkdocument kreeg vorm en werd samen met een eerste manuscript verstuurd naar verschillende adressen.

En dan kreeg ik in juli opeens een heel enthousiaste dame aan de telefoon. Mijn manuscript was blijkbaar tot bij haar geraakt en had haar geprikkeld. We maakten een afspraak voor een eerste gesprek.

Omdat ik op zo’n momenten graag een supporter mee heb, vroeg ik een goede vriend om mij op 14 augustus te vergezellen. We werden heel warm ontvangen in de prachtige kantoren van de Standaard Uitgeverij. Een uitgebreid gesprek wakkerde de goesting aan beide kanten aan. De dame geloofde in de slaagkansen van ‘mijn boek’ en zou het voorleggen aan andere collega’s en de sales.

We kwamen buiten in pure euforie en klonken stiekem op dit eerste succesje.

Twee weken later kreeg ik het verlossende telefoontje: ‘het is een GO!’. 

Ondertussen had ik ook al contact gehad met Gezin en Handicap om vanuit hun organisatie een platform te vinden om het boek te promoten. Gisteren kwamen we samen met de drie partijen en de droom werd omgezet in heel concrete plannen. 

Het boek komt uit in mei 2020! 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Een jaar later

Ze verblijft nu al net iets meer dan een jaar in het Begijnhof en gaat werken in Noortpoorte. We kunnen...

Lees meer

Dag van de zorgouder

Twee jaar geleden werd 1 juni uitgeroepen tot dag van de zorgouder. Een dag waarop er extra aandacht komt voor...

Lees meer

wandelmaatje

Deze vrolijke viervoeter woont nu bijna een jaar bij ons. Het is bij momenten een ongeleid projectiel, een brokje energie...

Lees meer

Dansen in de regen

Ik luister de laatste tijd veel naar podcasts. Tijdens het wandelen met de hond laat ik me graag voeden met...

Lees meer

Wereldautismedag

Marie, niet jouw verstandelijke beperking maar wel jouw autisme is voor ons allen de grootste uitdaging. De onrust in je...

Lees meer

Stuiterbal

Telkens Marie naar huis komt, moet ik even wennen aan haar hoog energiepeil.En zij waarschijnlijk ook aan ons. Het gaat...

Lees meer

Onderwegstrook

Daar is hij dan! De onderwegstrook. Een idee dat al heel lang in mijn hoofd rond sluimert maar waar tot...

Lees meer

Diksmuide

Marie woont nu al 3 maand in het begijnhof in Diksmuide. Velen vragen me hoe ze het stelt. Maar beelden...

Lees meer

Stilvallen

Dit weekend werd er eentje waar ik, noodgedwongen, alle geplande activiteiten los liet (sorry #teamroeselare). Het was ook een weekend...

Lees meer

Grote stap

Op 28 augustus verhuisde Marie van de jongerenwerking naar de volwassenenwerking.  Ze kreeg een budget waarmee ze haar zorg overdag...

Lees meer

Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn 
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.

Frauke