Voelsprieten

Het is al jaren geleden dat wij als koppel nog eens met ons tweetjes een uitje planden.

Met het verlengd weekend in het verschiet, hadden we er eindelijk werk van gemaakt. Marie zou in de het weekend in de Lovie blijven. Kopenhagen werd onze bestemming, vliegtuigtickets en hotel waren geboekt.

Sinds eind september is onze oma, mama van Pieter, opgenomen in het ziekenhuis en maken we ons grote zorgen. Na een paar weken werd het duidelijk dat we onze Kopenhagen-plannen beter lieten varen. We voelden allebei dat we liever thuis wilden zijn, dicht bij haar en opa en dus werd alles geannuleerd. 

Helemaal tegen onze principes lieten we Marie in de waan dat we toch op reis gingen. Er was een scouts weekendje gepland en ze wist al een tijdje dat ze niet meekon. De plannen nu nog aanpassen zou voor onrust zorgen. Marie verkondigde aan iedereen die het wou horen dat moeke en papa verliefd zouden doen op reis én dat de jongens ook niet mee mochten.

En dan… skypte ze onverwachts op vrijdagavond. In haar gedachten waren we al vertrokken. Ik had ze nog maar net in beeld en het kruisverhoor begon al: ‘Waar ben je nu? Toon eens je kamer? Waar is papa?’ Ik probeerde me in allerlei bochten te wringen maar ze had het direct door. ‘Moeke, jij zit in de living.’ Hoe hard ik ook geprobeerd had zo weinig mogelijk omgeving in beeld te brengen, ze had van de eerste blik al gezien dat ik in de zetel van thuis zat.

Ik zeg altijd al lachend dat ze nog zo’n drie hersencellen te veel heeft… Je kan haar niets wijsmaken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Stuiterbal

Telkens Marie naar huis komt, moet ik even wennen aan haar hoog energiepeil.En zij waarschijnlijk ook aan ons. Het gaat...

Lees meer

Onderwegstrook

Daar is hij dan! De onderwegstrook. Een idee dat al heel lang in mijn hoofd rond sluimert maar waar tot...

Lees meer

Diksmuide

Marie woont nu al 3 maand in het begijnhof in Diksmuide. Velen vragen me hoe ze het stelt. Maar beelden...

Lees meer

Stilvallen

Dit weekend werd er eentje waar ik, noodgedwongen, alle geplande activiteiten los liet (sorry #teamroeselare). Het was ook een weekend...

Lees meer

Grote stap

Op 28 augustus verhuisde Marie van de jongerenwerking naar de volwassenenwerking.  Ze kreeg een budget waarmee ze haar zorg overdag...

Lees meer

Onze club

Het prachtige TV-programma ‘de Club’ heeft helemaal mijn hart veroverd. De kracht van dit programma zat niet enkel in het...

Lees meer

Daar gaat ze

Ze is net terug van kamp en we vullen opnieuw een valies. Dit keer niet om op reis of kamp...

Lees meer

Vakantie

De boeken gaan hier eindelijk toe. Cursussen zijn bijgewerkt, de planning voor het volgende academiejaar opgemaakt. En dan is het...

Lees meer

Stroomversnelling

De laatste maanden waren hier een opeenvolging van wikken en wegen, in overleg gaan en knopen doorhakken. Ons Marie wordt...

Lees meer

Wasko

Jaren naar uitgekeken en dan is het eindelijk zo ver. Onze papa was lang geen voorstander maar het laatste jaar...

Lees meer

Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn 
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.

Frauke