In onze scouts is het engagement voor Rikolto (Vredeseilanden) al jarenlang een traditie. We stonden jaarlijks het tweede weekend van januari te verkopen voor het goede doel. Ook nu kunnen we nog steeds rekenen op het engagement van verschillende jeugdbewegingen.
We rolden van onze inzet voor de scouts rechtstreeks naar de bende van de Vredeseilanden. Het jaarlijks opzetten van het verkoopsweekend werd ons nieuw engagement.
Ook onze kinderen zijn haast met de ‘paplepel’ met dit engagement opgegroeid.
Het weekend van de mannetjes (want zo wordt het hier ten huize van genoemd) staat elk jaar met stip op onze agenda.
Sinds een aantal jaren is mijn engagement enkel nog beperkt tot het weekend, rekening houdend met het gezin dat moet blijven draaien. Onze papa is nog actief lid van het kerncomité en zet zich tijdens het weekend in van de vrijdagochtend tot de late uurtjes op zondag.
Ook ons miss heeft daar haar vast plekje. Ze kijkt er telkens enorm naar uit en wimpelt ons dat weekend op tijd uit bed om met de bende te gaan ontbijten.
Haar een verkoperspunt een tweetal uur laten bemannen, is niets voor haar. Na een kwartier heeft ze het meer dan gehad.
Ze nestelt zich elk jaar in het ‘zenuwcentrum’ van de actie en kan zo het komen en gaan van vrijwilligers in de gaten houden. Ze begroet haar bekenden met de nodige knuffels, doet een bemoedigend woordje en trekt potentiële kopers met haar enthousiasme over de streep.
De vaste bende van vrijwilligers omarmen haar, geven haar ’taakjes’ (helpen met de pannenkoeken, verkoopgadgets helpen uitdelen,.) en respecteren daarbij haar vluchtig karakter. Ze mag zijn wie ze is, krijgt de nodige aandacht van iedereen en glimwormt dat het een lieve lust is!
