Vandaag gaat ons verlof in… langverwacht en eigenlijk ook wel dikverdiend.
Voor het eerst sinds jaren kijk ik met alle plezier naar onze vakantieperiode! Ik zie het zitten en geloof ook echt dat ik er ten volle zal van genieten.
Dit jaar doen we voor het eerst twee verschillende vakanties, eentje met zus en eentje met de jongens. Met ons meisje gaan we vier dagen naar Nederland, waaronder twee dagen de Efteling.
Het worden vier dagen op haar tempo, gestuurd door haar tempo en haar willetjes. Het worden vier dagen zonder compromissen sluiten, vier buitengewone dagen waarin we volledig het ritme van ons meisje zullen volgen.
Lang hebben we de gedachte van ‘gezinsvakanties’ volgehouden. We vormen met vijfjes een gezin, we wilden lang ons gezin als één eenheid zien. Met het nodige vallen en opstaan, het balen en het huilen, het gefrustreerd streven en telkens opnieuw tegen dezelfde muren knallen… komen we stilaan tot het besef dat ons gezin er eentje is dat op twee snelheden functioneert.
Onze jongens groeien en bloeien en zijn klaar om de wereld te ontdekken.Ze laten het moment op hen afkomen, genieten van kleine en fijne dingen en zijn zo dankbaar voor alles wat op hun pad komt.
Ons meisje is voorgeprogrammeerd, houdt van haar dagelijkse structuur en is snel overprikkeld.
Jaren hebben we onze gezinsvakantie vastgehouden. Dit jaar gaan we maar vier dagen weg met haar. Vier dagen genieten en na vier dagen heerlijk terug landen in haar structuur.
We hebben lang vastgehouden aan langere gezinsvakanties waarin we op den duur niets meer samen deden als gezin. Twee snelheden zorgden ook voor twee programma’s. Ons meisje na vijf dagen overprikkeld, ik na vijf dagen smekend om terug naar huis te mogen gaan. In plaats van opgeladen kwam ik telkens leeggezogen thuis. En ons meisje deden we eigenlijk telkens onrecht aan om haar zo in onze vakantiemodus mee te sleuren.
Dit jaar houden we haar vakantie kort en helemaal op haar maat! Ze blinkt en kijkt enorm uit naar haar vier daagjes qualitytime met ons.
Onze lange vakantie met onze broers hebben we nog te goed. Dit samen met heerlijke vrienden en helemaal op het ritme van wat de dag ons brengt.
Enorm dankbaar voor de Beukendreef die ons meisje haar structuur en alle aandacht kan brengen. Ook dankbaar voor mijn schoonouders en ouders die haar in de weekends bij hen zullen opvangen.
