Eindelijk

Dinsdag kan ze eindelijk terug naar school. Terug naar haar vertrouwde klas, terug naar haar klasgenoten, terug naar haar vertrouwde leerkrachten. 

Terug naar de rust in haar structuurklasje, terug naar warme armen die haar omarmen, leerkrachten die haar kunnen gemoedsgolven kunnen lezen en hier perfect kunnen op inspelen.

Ze had een schitterende vakantie. Een vakantie die begon met vele vragen maar die een aaneenschakeling werd van genieten. Dit zeker dankzij de creativiteit en toewijding van de begeleiders van haar leefgroep. Elke week was er een vol afwisseling van activiteiten. 

Maar ook zeker dankzij de tomeloze inzet van de leiding van de scouts én van Jomba. Ze maakten van de bubbelkampen een onvergetelijk avontuur waar ze ten volle Marie mocht zijn.

Ook de driedaagse bij mammie en pappie, de verwendag bij Fien en Marie en bij Tatie waren dagen vol genot. Voor haar was het een vakantie als nooit tevoren.

Met de start van het schooljaar, starten ook de scouts en het turnen terug op. Voor ons terug wat ademruimte tijdens momenten dat ze niet in de leefgroep verblijft. Van half maart tot nu cirkelde ze als een magneet rond mij. Ze kruipt al maanden compleet in mij, ze volgt me overal en de centrale vraag: ‘wat gaan we nu doen’ weerklinkt zo om de tien minuten. Nu kunnen we de komende weken met een grote glimlach antwoorden: ‘naar de scouts gaan’ of ‘gaan turnen’. 

Op naar vertrouwde structuur, naar gedeelde zorg, naar recht op onderwijs,… en met momenten even een korte zuurstofmomentjes. Na zes maanden meer dan ooit noodzakelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Stuiterbal

Telkens Marie naar huis komt, moet ik even wennen aan haar hoog energiepeil.En zij waarschijnlijk ook aan ons. Het gaat...

Lees meer

Onderwegstrook

Daar is hij dan! De onderwegstrook. Een idee dat al heel lang in mijn hoofd rond sluimert maar waar tot...

Lees meer

Diksmuide

Marie woont nu al 3 maand in het begijnhof in Diksmuide. Velen vragen me hoe ze het stelt. Maar beelden...

Lees meer

Stilvallen

Dit weekend werd er eentje waar ik, noodgedwongen, alle geplande activiteiten los liet (sorry #teamroeselare). Het was ook een weekend...

Lees meer

Grote stap

Op 28 augustus verhuisde Marie van de jongerenwerking naar de volwassenenwerking.  Ze kreeg een budget waarmee ze haar zorg overdag...

Lees meer

Onze club

Het prachtige TV-programma ‘de Club’ heeft helemaal mijn hart veroverd. De kracht van dit programma zat niet enkel in het...

Lees meer

Daar gaat ze

Ze is net terug van kamp en we vullen opnieuw een valies. Dit keer niet om op reis of kamp...

Lees meer

Vakantie

De boeken gaan hier eindelijk toe. Cursussen zijn bijgewerkt, de planning voor het volgende academiejaar opgemaakt. En dan is het...

Lees meer

Stroomversnelling

De laatste maanden waren hier een opeenvolging van wikken en wegen, in overleg gaan en knopen doorhakken. Ons Marie wordt...

Lees meer

Wasko

Jaren naar uitgekeken en dan is het eindelijk zo ver. Onze papa was lang geen voorstander maar het laatste jaar...

Lees meer

Het hebben van een zorgenkind is koorddansen
tussen lachen en huilen
tussen hoop en wanhoop
tussen stiekem dromen en plots verwonderd zijn 
tussen idealen bijstellen en andere kleine dromen waar maken.

Frauke