Ik heb een dochter die vooruit wil in het leven. Ze wil zo graag zijn zoals anderen en steekt dan graag een tandje bij.
Wij hebben een fantastische kapster Delphine die al van de eerste kappersbeurt enorm goed met ons meisje om kan. Ik herinner mij het alsof het gisteren was: Marie die geen seconde op haar stoel kon blijven zitten en Delphine die daar rustig onder bleef en bovendien ongestoord het haar van haar bleef knippen. Ze knipte het haar al wandelen mét altijd een schitterend resultaat.
Ze voelt ons meisje zo goed aan en laat Marie gewoon Marie zijn. De klik is er tussen hen twee en dat is heerlijk om te zien!
Vanmorgen ging Marie voor het eerst alleen naar de kapper. Ik betaalde op voorhand en liet het voor de rest los. Als Marie een doel voor ogen heeft, is het haast onmogelijk om hierin tegen in te gaan…
Ze is nog maar net vertrokken en krijg al via messenger een foto van Delphine: ze zit al aan de wasbak. Hoe heerlijk is dat?!
Een klein half uurtje later stapt hier een glimmende meid binnen, apetrots op haar nieuwe kapsel! Ik stuur ook een foto terug naar Delphine met de woorden: glimworm thuis gekomen, dank je wel!
Zo mooi te zien dat ons meisje ook de kans krijgt om ‘groot’ te worden.
